کیفرخواست عوامل قتل مونا حیدری صادر شد

دادستان اهواز: برای قاتل‌ها، اشد مجازات را تقاضا کرده‌ایم

غزل (مونا) حیدری در بهمن ۱۴۰۰ به قتل رسید -- توییتر

به گزارش فارس، خبرگزاری وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، صادق جعفری چگنی، دادستان عمومی و انقلاب اهواز، ضمن اشاره مجدد به بازداشت عوامل قتل غزل (مونا) حیدری، که کشته شدنش چندی پیش خبرساز شده بود، به خبرنگار این خبرگزاری گفت کیفرخواست متهم‌های این پرونده، با تقاضای اشد مجازات، صادر شده و «جهت ادامه رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان ارسال شد.»

غزل حیدری روز شانزدهم بهمن ۱۴۰۰ به دست همسر و برادر همسرش کشته شد. قتل این نوجوان هفده ساله زمانی خبرساز شد که قاتل، سجاد حیدری، ویدئویی از خودش منتشر کرد که در آن سر از تن جدا شده مقتول را رو به دوربین نشان می‌داد. انتشار این ویدئو، خشم گسترده افکار عمومی را در پی داشت و پرونده قتل غزل حیدری را به یکی از اخبار مهم سال گذشته تبدیل کرد.

دادستان اهواز همچنین با اشاره به واکنش منفی افکار عمومی نسبت به این واقعه، به خبرنگار فارس گفت: «تامین امنیت و آرامش روانی جامعه و برخورد قاطع با مجرمین از اولویت‌های دادسرای عمومی و انقلاب استان خوزستان است.»

وی این اظهارات را در شرایطی بیان می‌کند که بسیاری از فعالان حقوق زنان در ایران بر این نکته تاکید دارند که قوانین تبعیض‌آمیز جمهوری اسلامی ایران علیه زن‌ها، زمینه اعمال خشونت حکومت و بخش‌های سنتی‌تر جامعه را به این گروه اجتماعی فراهم می‌کند.

از طرف دیگر بدنه اجتماعی حامی نظام جمهوری اسلامی ایران، در چهار دهه گذشته، نقش موثری در بازتولید پدیده‌ای که فعالان حقوق زنان از آن به عنوان «زن‌کشی» یاد می‌کنند، داشته است. پرونده مربوط به سعید حنایی یکی از مشهورترین این مثال‌ها است. وی، که از اعضای بسیج شهر مشهد بود، در حد فاصل سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۰، شانزده کارگر جنسی زن را در این شهر به قتل رساند. پس از دستگیری و محاکمه او، گروهی از هوادارهای جمهوری اسلامی ایران مقابل منزل وی تجمع کردند و در حمایت از سعید حنایی شعار دادند.

در دو‌ سال گذشته، مخابره چند خبر مربوط به زن‌کشی در ایران بخش‌هایی از افکار عمومی را حیرت‌زده کرده است. قتل رومینا اشرفی، نوجوان ۱۴ ساله‌ای که ۳۱ اردبیهشت ۱۳۹۹ به دست پدرش به قتل رسید، نمونه دیگری از اخبار مربوط به زن‌کشی در ایران بود که خبرساز شد و خشم و اعتراض افکار عمومی، فعالان حقوق بشر و روشنفکرها نسبت به تبعیض‌های موجود علیه زن‌ها در ایران را به همراه داشت.